Возникновение феодальных отношений у франков VI–VII вв. - [99]

Шрифт
Интервал

4. Ut nullum iudicum de qualebit ordine clerecus de civilibus causis, praeter criminale negucia, per se distringere aut damnare praesumat, nisi conviditur manefestus expecto presbytero aut diacono. Qui convicti fuerint tie crimine capitali, iuxta canones distringantur et cum ponteîicibus examinentur.

5. Quod si causa inter personam publicam et hominibus ecclesiae steterit, pariter ab utraque partem praepositi ecclesiarum et iudex publicus in audientia publica positi eos debeant iudicare.

6. Cuiuscumque defunctu, si intestatibus decesserit, propinqui absque contrarietate iudicum in eius facultatem iuxta legem succédant.

7.Libertus cuiusquumque ingenuorum a sacerdotibus, iuxta textum cartarum ingenuetatis suae contenit defensandus nec absque praesentia episcopi aut praepositi aeclesiae esse iudicandus vel ad publicum revocundus.

8. Ut ubicumque Census novus impia addetus est et a populo reclamatur, iuxta inquaestione misericorditer emendetur.

9. De Toloneo ea loca debeat exegi vel de speciebus ipsis quae praecidentium principum, id est usque transitum bone memorie demnorum parentum nostrorum Guntramni, Chilperici, Sigeberti regum est exactum.

10. Iudaei super Christianus actionis publicus agere non debeant. Quicumque se tuos dine sociare praesumpserit, severis simam legem ex canonica incurrat sententia.

11. Ut pex et disciplina in regno nostro sit. Christo prepiciante, perpetus et ut revellus vel insuflentia melorum hominum severissime reprimatur.

12. Et nullus iudex de aliis porvinciis aut regionibus in alia loca ordinetur; ut si aliquid mali de quibuslibet conditionibus perpetraverit de suis рropriis rebus exinde quod male abstolerit iuxta legis ordine debeat restaurare.

13. Praeceptionis nostrae per omnia impleantur. Et quod per easdem fuerit ordinatum per subsequentia praecepti nullaterna a nullatur nec de palatio nostro tales praeceptionis aequirantur et sicuti…p. …audientia violatus statutum fuit.

14. Usque transitum bonae memoriae domnorum parentum nostrorum Guntramni, Chilperici, Sigeberti regum… si quis vero… die ingredi ille qui ingredere voluerit ubi domus possedit pontificium habeat usque audientiam defensare. Ecclesiarum res sacerdotum et pauperum qui se defensare non possunt a iudicibus publecis usque audientiam per iustitiam defensentur, salva emunitate praecidentium domnorum quod ecclesiae aut potentum vel cuicumque visi sunt induisisse pro pace, atque disciplina facienda.

15. Si homines ecclesiarum aut potentum de causis criminalibus fuerint accusati, agentes eorum ab agentibus publicis requisiti si ipsos in audientia pu… foris domus ipsorum ad institiam reddenda praesentare noluerint, et distringantur, quatenus eosdem debeant praesentare. Si tamen ab ipsis agentibus antea non fuerit emendatum itautse auctoritatem… qui debeant… perte proficiat.

16. Quidquid parentis nostri anterioris principis vel nos per iustitia visi fuemus coscessisse et confirmasse, in omnibus debeat confirmari.

17. Et quae unus fidelibus ae leodebus, sua fide servandum domino legitimo, interringna faciente visus est perdedisse, generaliter absque alico incommodo de rebus sibi iuste debetis praecepimus revestire.

18. De puellas et viduas religioras aut sanctae munialis qui se Deo voverant tarn que in proprias demus resedent quam qui in monestyria posete sunt, nullus nec per praeceptum nostrum conpetat nec tragere, nec sibi in conjugio sociare paenitus praesumat. Et si quis exinde praeceptum eleguerit, nullum sorciatur effectum. Et si quicumque aut per virtute, aut per quolibet ordino ipsas detrahere, aut sibi in conjugium praesumpserit sociare, capitale sententia ferietur. Et si in ecclesia conjugium fecerint et ilia rapta aut rapienda in hoc consentire videbitur. Sequestrati ab invicam in exilio deportentur, et iacultas ipsorum propria quis heredibus sociatur.

19. Episcopi vero vel parentes, qui in alias possèdent regionia, iudicis vel missus discursoris de alias provintias non instituant, nisi de loco, qui institia percipiant et aliis reddant.

20. Agentes igitur episcoporum aut potentum per potestatem nullus res collecta colacia nec anferant, nec cuiusqumque contemptum per se facere non praesumant.

21. Porcarii fescalis in silvas ecclesiarum aut privatorum absque voluntate possessoris in silvas eorum ingredere non praesumant.

22. Neque ingenuos neque servus, qui cum furto non depraehiaditur, ad iudicibus aut ad quemcumque interfici non debeat inauditus.

23. Et quandoquidem passio non fuerit, unde porci debeant sagmare, cellarinsis in publice non exegatur.

24. Quicumque vero haec deliberationem, quern cum pontificibus vel tam magnis viris optematibus aut fidelibus nostris in synodale conclisio instruemus, temerare praesumpserit, in ipso Capitale sententia iudicetur, qualiter alii non debeant similia perpetrare.

Quam auctoritatem vel edictum perpetuis temporibus valeturum manus nostrae subscriptionibus decrevimus rovo randum, Hamnigus, Chlotarius in Christi nomine rex hanc definitione subscripsi.

Data sui die 15. Kalendas Novembris, Anno XXXI, regni nostri. Parisius.


Рекомендуем почитать
История Невского края

История Невского края начинает свой отсчет не с 16 мая 1703 года — времени основания Санкт-Петербурга, — а с глубокой древности, с момента возникновения здесь центров торговли и пути «из варяг в греки». Автор прослеживает влияние исторических событий на судьбу Невского края, перекрестка Европы и Азии, указывает на отражение их в судьбе Петербурга. В основе книги — разработанная автором образовательная программа для средней школы, ее дополняют иллюстрации, карты, методические материалы. Книга адресована педагогам, студентам, школьникам, а также всем интересующимся историей.


В поисках социалистического Эльдорадо: североамериканские финны в Советской Карелии 1930-х годов

В начале 1930-х гг. примерно шесть с половиной тысяч финнов переехали из США и Канады в Советскую Карелию. Республика, где в это время шло активное экономическое и национальное строительство, испытывала острую нехватку рабочей силы, и квалифицированные рабочие и специалисты из Северной Америки оказались чрезвычайно востребованы в различных отраслях промышленности, строительстве, сельском хозяйстве и культуре. Желая помочь делу строительства социализма, иммигранты везли с собой не только знания и навыки, но еще и машины, инструменты, валюту; их вклад в модернизацию экономики и культуры Советской Карелии трудно переоценить.


Государство Волжская Болгария: историко-правовой очерк

В книге исследуются отдельные вопросы истории Средневекового государства и права Волжской Болгарии. Государство Волжская Болгария было основано болгарскими племенами в начале VIII в. в Среднем Поволжье и бассейне Камы, включало территории современных Чувашской республики, Татарстана, Башкирии, Удмуртии, Республики Мари Эл, Ульяновской, Нижегородской, Самарской и Саратовской, Пензенской областей, просуществовало более пяти столетий и пало в 1236 году в результате разгрома его полчищами татаро-монголов Батыя. Издание может быть полезно студентам, аспирантам, преподавателям юридических и исторических факультетов, а также всем, интересующимся Средневековой истории России и государства Волжская Болгария. В формате PDF A4 сохранен издательский макет.


Юридические аспекты организации и деятельности Парижского Парламента во Франции

Первое правовое исследование в отечественной науке, посвященное юридическим аспектам организации и деятельности Парижского Парламента на протяжении всего времени его существования.


Неистовые ревнители. Из истории литературной борьбы 20-х годов

Степан Иванович Шешуков известен среди литературоведов и широкого круга читателей книгой «Александр Фадеев», а также выступлениями в центральной периодической печати по вопросам теории и практики литературного процесса. В настоящем исследовании ученый анализирует состояние литературного процесса 20-х – начала 30-х годов. В книге раскрывается литературная борьба, теоретические споры и поиски отдельных литературных групп и течений того времени. В центре внимания автора находится история РАПП.В формате a4.pdf сохранен издательский макет.


Западный Берлин и советская дипломатия (1963–1969 гг.)

На рубеже 1962/1963 гг. СССР на неопределенный срок отложил проекты заключения германского мирного договора и превращения Западного Берлина в «вольный город». Летом 1964 г. советская дипломатия окончательно перешла от идеи «вольного города» к концепции «самостоятельной политической единицы» Западный Берлин. Теперь острие советской политики было направлено не против позиций США, Англии и Франции в Западном Берлине, а против федерального присутствия в этом городе. После прихода к власти в СССР руководства Л. И. Брежнева советская политика в вопросе о Западном Берлине некоторое время оставалась такой же, как и во время «позднего Хрущева».