Proverbaro Esperanta - [2]
14.02 Plej certa laboro — laboro per oro.
14.03 Por la mono pastra preĝo, por la mono romp’ de leĝo.
14.04 Naskiĝu, edziĝu kaj mortu — ĉiam monon alportu.
14.05 Al tiu ĉio cedas, kiu monon posedas.
15. Mono
15.01 Apud plena manĝotablo ĉiu estas tre afabla.
15.02 Sako ne sonas — amiko ne konas.
15.03 Kiu havas oron, havas honoron.
15.04 Riĉulo havas grandan parencaron.
15.05 Kiu havas nenion, estas nenio.
15.06 Venas profito — venas merito.
16. Avareco
16.01 Kiu domaĝas groŝon, perdas la tutan poŝon.
16.02 Avarulo pagas duoble.
16.03 Patroj avaras, infanoj malŝparas.
16.04 Dio ne ricevis, diablo forlevis.
17. Profito
17.01 Petro kornojn tenas, Paŭlo lakton prenas.
18. Ŝtelo
18.01 Groŝon ŝtelis — ho, ŝtelisto! milojn ŝtelis — financisto.
18.02 Ŝteletiston oni batas, ŝtelegiston oni ŝatas.
19. Malriĉo
19.01 Por riĉulo fasto — por malriĉulo festo.
19.02 Pli bona io ol nenio.
19.03 Al malriĉulo ovo kiel al riĉulo bovo.
20. Senlaboreco
20.01 Rostita kolombeto ne flugas al buŝeto.
20.02 Vortoj sakon ne plenigas.
20.03 Ameno diablon ne forpelas.
20.04 Sen laboro ne venas oro.
20.05 Ne venos rato mem al la kato.
20.06 Ne gutas mielo el la ĉielo.
21. Silento
21.01 Traflugis anĝelo preter orelo.
21.02 Post brua vento subita silento.
22. Aprilo
22.01 Pluvo en Aprilo — por la tero utilo.
23. Aprilo
23.01 Komenco Aprila — trompo facila.
24. Aprilo
24.01 Aprila vetero — trompa aero.
25. Taksado
25.01 Mezuri laŭ sia metro.
25.02 Ĉion rigardi tra sia persona vitro.
26. Juneco
26.01 Lernu juna — vi scios maljuna.
26.02 Se Peĉjo ne semos, Petro ne rikoltos.
26.03 Kiu ne estis kaporalo, ne estos generalo.
27. Pacienco
27.01 Per pacienco venas scienco.
27.02 Post sufero venas prospero.
28. Sukceso
28.01 Ne povas ĉiu homo esti pap’ en Romo.
28.02 Kiun la sorto karesos, tiu sukcesos.
29. Reago
29.01 Kia sono, tia resono.
29.02 Kia demando, tia respondo.
29.03 Kiu ĉion senpripense parolas, aŭdos tion, kion li ne volas.
29.04 Kiu semas venton, rikoltos fulmotondron.
29.05 Kiu regalas per ŝtonoj, tiun oni dankas per bastonoj.
29.06 Kia la semo, tia la rikolto.
29.07 Kia ago, tia pago.
30. Malbelulo
30.01 Ne helpas spegulo al malbelulo.
31. Ĝuado
31.01 Urson al mielo oni ne tiras per orelo.
31.02 Petro rifuzas, Paŭlo ekuzas.
31.03 Ju pli da bruo, des malpli da ĝuo.
31.04 Virino eliĝis, kaleŝo senpeziĝis.
32. Danĝero
32.01 En trankvila vetero ĉiu remas sen danĝero.
33. Virino
33.01 Kie regas virino, malbona estas la fino.
33.02 Se edzino ordonas, domo ordon ne konas.
34. Virino
34.01 Ne spiciĝas manĝo de mastrina beleco.
34.02 Edzin’ admirata — edzo malsata.
35. Virino
35.01 Virino scias — tuta mondo scias.
36. Virino
36.01 Kie diablo ne povas, tien virinon li ŝovas.
37. Virino
37.01 La plej danĝera homo — malbona in’ en domo.
37.02 Malbona virino diablon superas.
37.03 Virino kolera pli ol hundo danĝera.
37.04 Virina lango buĉas sen sango.
37.05 Ne ekzistas savo kontraŭ malbona virino.
38. Virino
38.01 Virino havas haron longan kaj saĝon mallongan.
39. Virino
39.01 Virina ploro sen valoro.
39.02 Larmo virina baldaŭ sekiĝas.
40. Virino
40.01 Rol’ de virino — bona mastrino.
40.02 Virta virino straton ne konas.
41. Peko
41.01 Ĉiu estis junulo, ĉiu estis pekulo.
41.02 Pagas maljunaj jaroj por junaj eraroj.
41.03 Juneco ne scias, maljuneco ne povas.
42. Jen
42.01 Jen havu!
42.02 Jen staras la bovoj antaŭ la monto!
43. Dubo
43.01 Ĝi havas ankoraŭ signon de demando.
43.02 Ĝi estas ankoraŭ vortoj de orakolo.
43.03 La sigelo ankoraŭ ne estas metita.
44. Feliĉo, Protekto
44.01 Bone tiu sidas, al kiu la sorto ridas.
44.02 Facile estas danci, se la feliĉo kantas.
44.03 Nevo de papo facile fariĝas kardinalo.
44.04 Al protekto kaj forto helpas la sorto.
45. Sencelaĵo
45.01 Ĉerpi akvon per kribrilo.
45.02 Batadi la venton.
45.03 Melki kaproviron.
45.04 Kalkuli muŝojn.
45.05 Tordi ŝnurojn el sablo.
45.06 Verŝi aeron al aero.
46. Petolo
46.01 Troa petolo danĝera al kolo.
46.02 Rido matene — ploro vespere.
46.03 Tro da libero kondukas al mizero.
46.04 Tro saltas la rato — ĝin kaptas la kato.
46.05 Se birdo tro bekas, la katon ĝi vekas.
47. Averto
47.01 Oni tondas ŝafinojn, tremas la ŝafoj.
47.02 Por Paŭlo sperto — por Petro averto.
47.03 Al hundo bastono — al hom’ leciono.
48. Reciprokeco
48.01 Kia reganto, tia servanto.
48.02 Kia paroĥestro, tia paroĥo.
48.03 Kia drapo, tia vesto.
49.
49.01 Kio mia, tio bona.
50. Sinjoro
50.01 Eminenta ŝuldanto — malbona paganto.
51. Malmodereco, Modereco
51.01 Ofta festo — malplena kesto.
51.02 Imiti grandsinjoron — perdi baldaŭ la oron.
51.03 Ĉe vesto velura suferas stomako.
51.04 De rigardo tro alta malsaniĝas okulo.
51.05 Vivo sen modero kondukas al mizero.
51.06 Vivu stomako laŭ stato de l’ sako.
51.07 Ne vivu kiel vi volas, vivu kiel vi povas.
51.08 Estu ĉapo laŭ la kapo.
52. Sinjoro
52.01 Ne longe sinjora daŭras favoro.
52.02 Sinjoro karesas, sed baldaŭ ĉesas.
53. Gusto
53.01 Ĉiu havas sian propran guston.
53.02 Ĉiu barono havas sian kapricon.
54. Maniero
54.01 Ĉiu tajloro havas sian tranĉmanieron.
55. Akiro
55.01 Akiro kaj perdo rajdas duope.
55.02 Enspezo postulas elspezon.
55.03 Tempo prenas, tempo pagas.
55.04 Hodiaŭ supre, morgaŭ malsupre.
55.05 Kiel akirite, tiel perdite.
Книга послужила импульсом к возникновению такого социального феномена, как движение сторонников языка эсперанто, которое продолжает развиваться во всём мире уже на протяжении более ста лет.
Стоит ли верить расхожему тезису о том, что в дворянской среде в России XVIII–XIX века французский язык превалировал над русским? Какую роль двуязычие и бикультурализм элит играли в процессе национального самоопределения? И как эта особенность дворянского быта повлияла на формирование российского общества? Чтобы найти ответы на эти вопросы, авторы книги используют инструменты социальной и культурной истории, а также исторической социолингвистики. Результатом их коллективного труда стала книга, которая предлагает читателю наиболее полное исследование использования французского языка социальной элитой Российской империи в XVIII и XIX веках.
Предлагаемое пособие имеет практическую направленность и нацелено на то, чтобы помочь учащимся подготовиться к выполнению самых сложных заданий на Едином государственном экзамене по русскому языку (часть «С»), т.е. к написанию сочинения-рассуждения в жанре, близком к рецензии или эссе. В пособии даны речевые образцы и методические шаги по выстраиванию сочинения-рассуждения в жанре рецензии, указаны типичные, часто встречающиеся на ЕГЭ грамматические и речевые ошибки, предложены советы, как начинать и завершать письменную работу, приведены основные параметры стилей речи и образцы рецензий по каждому из них.
У этой книги интересная история. Когда-то я работал в самом главном нашем университете на кафедре истории русской литературы лаборантом. Это была бестолковая работа, не сказать, чтобы трудная, но суетливая и многообразная. И методички печатать, и протоколы заседания кафедры, и конференции готовить и много чего еще. В то время встречались еще профессора, которые, когда дискетка не вставлялась в комп добровольно, вбивали ее туда словарем Даля. Так что порой приходилось работать просто "машинистом". Вечерами, чтобы оторваться, я писал "Университетские истории", которые в первой версии назывались "Маразматические истории" и были жанром сильно похожи на известные истории Хармса.
Назовите самые популярные переводные детские книги. Не сомневаемся, что в ваш список попадут повести о муми-троллях Туве Янссон, «Алиса в Стране чудес» Кэрролла, «Хроники Нарнии» Льюиса, эпопея «Властелин колец» Толкина, романы Дж.К. Роулинг о Гарри Поттере. Именно о них – ваших любимых (или нелюбимых) книгах – и пойдет речь в этом сборнике. Их читают не по программе, а для души. Поэтому рассуждать о них будет самый известный литературный критик, поэт и писатель, популяризатор литературы Дмитрий Быков. Его яркие, эмоциональные и невероятно интересные выступления в лектории «Прямая речь» давно привлекают школьников и родителей.
В центре внимания научных работ, которые составили настоящий сборник, находится актуальная проблематика транснациональных процессов в русской литературе и культуре. Авторы рассматривают международные литературные и культурные контакты, а также роль посредников в развитии русской культуры. В их число входят И. Крылов, Л. Толстой, А. Ахматова, М. Цветаева, О. Мандельштам и другие, не столь известные писатели. Хронологические рамки исследований охватывают период с первой четверти XIX до середины ХХ века.
Книга рассказывает о жизни и сочинениях великого французского драматурга ХVП века Жана Расина. В ходе повествования с помощью подлинных документов эпохи воссоздаются богословские диспуты, дворцовые интриги, литературные битвы, домашние заботы. Действующими лицами этого рассказа становятся Людовик XIV и его вельможи, поэты и актрисы, философы и королевские фаворитки, монахини и отравительницы современники, предшественники и потомки. Все они помогают разгадывать тайну расиновской судьбы и расиновского театра и тем самым добавляют пищи для размышлений об одной из центральных проблем в культуре: взаимоотношениях религии, морали и искусства. Автор книги переводчик и публицист Юлия Александровна Гинзбург (1941 2010), известная читателю по переводам «Калигулы» Камю и «Мыслей» Паскаля, «Принцессы Клевской» г-жи де Лафайет и «Дамы с камелиями» А.