). Kimin qılıncı yaxşı kəssə (чей меч окажется лучше: «хорошо будет резать»), atı ötsə (лошадь обгонит /всех/), ona baxşiş veriləcək (тому награда будет вручена). Onda darğa da o qılıncı çıxardar (тогда управляющий тоже тот меч принесет), biz də tanıyarıx (и мы будем знать /наверняка/).
Bəli, səhər açıldı, qonaqlar ev sahibinə halalxoş eləyib gəldilər öz yerlərinə. Padşah dedi:
— Vəzir, indi tədbirini gör.
Vəzir dedi:
— Şahım, əmr ver ki, sabah meydana ox atmaq, qılınc vurmax, at çapmax günüdü, kimin yaxşı nəyi varsa çıxartsın. Kimin qılıncı yaxşı kəssə, atı ötsə, ona baxşeyiş veriləcək. Onda darğa da o qılıncı çıxardar, biz də tanıyarıx.
Padşah o saat əmr verdi (падишах в тот же час приказал). Səhər tezdən (с утра пораньше) meydan doldu adamnan (площадь наполнилась людьми). Padşah, vəzir (падишах, визирь), vəkil, əyan (судья, аристократы), hamı meydana yığıldı (все на площадь собрались). Şeypurlar çalındı (трубы заиграли), iqidlər meydana girdi (храбрецы на площадь вышли: girmək — входить). Kimi at çapır (кто на коне скачет), kimi qılınc vurur (кто на мечах бьется: «кто меч бьет»), kimi qalxan tuturdu (кто щит держит). Padşahnan vəzirin gözü darğadaydı (а падишах с визирем за управляющим следят: «падишаха с визирем глаз на управляющем»). Bunlar baxıb gördülər ki (они увидели: «эти, посмотрев, увидели»), darğanın əlində (у управляющего в руках) bir qılınc var ki (такой меч, что), baxanda adamın (когда смотрит человек) gözünü qamaşdırır (в глазах рябит). Özü də kimin qalxanına vurursa (и по какому бы щиту они ни бил: «и сам по чьему бы щиту ни бил бы») iki bölüb (на две части разрубает). Padşah əmr elədi ki (падишах приказал, чтобы), darğanı gətirsinlər (управляющего привели). Darğanı o saat gətirdilər (управляющего в тот же час привели). Padşah qılıncı alıb baxdı (падишах меч взял и начал рассматривать), bəli, qılınc ona qayrılan qılıncdı (да, специально для него выкованный меч), hələ üstündə adı da yazılmışdı (даже сверху имя написано). Padşah qəzəblə darğaya dedi (падишах сердито управляющему сказал: qəzəb — гнев, ярость, озлобление):
— De görüm (скажи-ка: «скажи, посмотрю»), bu qılıncı hardan alıbsan (этот мечь откуда достал)?
Padşah o saat əmr verdi. Səhər tezdən raeydan dol-du adamnan. Padşah, vəzir, vəkil, ə'yan, hamı yığıldı meydana. Şeypurlar çalındı, iyidlər meydana girdi. Kimi at çapır, kimi qılınc vurur, kimi qalxan tuturdu. Padşahnan vəzirin gözü darğadaydı. Bunlar baxıb gördülər ki, darğanın əlində bir qılınc var ki, baxanda adamın gözünü qamaşdırır. Özü də kimin qalxanına vurursa iki bölüb. Padşah əmr elədi ki, dar-ğanı gətirsinlər. Darğanı o saat gətirdilər. Padşah qılıncı alıb baxdı, bəli, qılınc ona qayrılan qılıncdı, hələ üstündə adı da yazılmışdı. Padşah qəzəblə darğaya dedi:
— De görüm, bu qılıncı hardan alıbsan?
Darğa taxsırını boynuna aldı (управляющий вину признал: «управляющий вину на шею взял»).
Padşah o saat əmr elədi (падишах тогда приказал). Cəlladlar elə ordaca (палачи прямо там же) həmin qılıncnan (тем же мечом) darğanın boynunu vurdular (управляющему голову отрубили).
Darğa taxsırını boynuna aldı.
Padşah o saat əmr elədi. Cəlladlar elə ordaca həmin qılıncnan darğanın boynunu vurdular.
