Осуждение папства [заметки]
1
2 Кор. 6. 15
2
Далее диахроническое следует понимать как неоднократное.
3
Определение веры VI Вселенск. Собора См в книге Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια Τόμος I Εκδ. Β Εν Αθηναί 1960 σελ 224.
4
Первое правило этого Собора, см. там же, стр. 229.
5
Отрывок из деяний VII Всел. Собора см. там же, стр 241.
6
См там же стр. 268
7
Окружное Послание Фотия § 27, см там же, стр. 326.
8
Там же, стр. 425.
9
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια Τόμος II Εκδ Β GRAZ AUSTRIA, 1968, стр. 823.
10
Там же. стр. 858.
11
Там же. стр 915.
12
Там же, стр. 908.
13
Νικοδήμου του Ἀγιορείτου, Πηδάλιον, Ἔκδ ΑΣΤΗΡ, Ἀθήναι, 1970, σελ 55, ϓποσημείωσιί.
14
Ίω N Кαρμίρη, ᶠF tR, стр. 908 — 909.
15
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια Τόμος I, стр. 242.
16
См. там же, стр. 425.
17
Там же, стр. 326.
18
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια Τόμος II, стр. 909–910.
19
Там же, стр. 906.
20
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια Τόμος I, стр. 241.
21
Там же Τόμος II, стр. 241.
22
Там же, стр. 899.
23
Αυγουστίνου N. Καντιώτου, Μητροπ. Φλωρίνη, Κοσμα ὀ Ἀιτωλό, Ἀθηαι, 1992, стр. 348.
24
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια Τόμος II, стр. 900.
25
Κων. Μουρατίδου, Σχέσεις, Εκκλησίας και Πολιτείας, Τόμος Α, Ἀθήναι, 1965, σελ. 165.
26
М. Βασιλείου, Επιστολή 90, ПГ 32, 437В.
27
Ἰωσήφ Βρυεννίου, Τά Ἐυρεθέντα, Τόμος Α, Λειψία, αψξη, σελ. 186 εξής.
28
М. Βασιλείου, Επιστολή 234, ВЕП 55, 283.
29
Jean Meyendorff, Ὁ ἁγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμάς, Ἔκδ. AKPITAΣ, Ἀθήναι, 1983, стр. 154.
30
Μέγα Λ. Φαράντου, Ἡ Περί Θεού Ὀρθόδοξος διδασκαλία, Ἀθήναι, 1985, стр. 256.
31
Π. Τρεμπέλα, Ἡ εν βελιγρασίῳ Πανορθόδοξος Θεολογική Επιτροπή, Ἀθήναι, 1967, стр. 79.
32
Иоан. 15, 26.
33
PG 102, 725CD.
34
PG 102, 725D-728А.
35
PG 102, 729А.
36
Ευγενίου Βουλγάρεως, Θεολογκόν, Βενετία, 1872, σελ. 281, εξής.
37
PG 31, 605C.
38
Х. Ανδρούτου, Συμβολική, εξ επόψεως Ορθοδόξου, Αθήναι, 1952, стр. 152.
39
Νικολάου Μπελιάεφ, H θεμελιώδης αρχή τού Ρωμαϊκού Καθολικισμού, μετάφρασις K. Λώτσου, Пετρούπολις, 1901, σελ. 108 — 109.
40
См. Δον. I. Διλέρνα, Τι είναι και τί δεν είναι ο Πάπας, Αθήναι, 1952, стр. 14.
41
Paul Ballester Convalier, H Μεταστροφη μου εις την Ορθοδοξιαν, Αθήναι, 1954, стр. 21.
42
См. Don I Dilevma, стр. 26.
43
Ιω Καλογηρου Αι περι της Ορθοδοξου Καθολικης Εκκλησιας αντιληψεις νεωτερων ρωμαιοκαθολικων θεολογων Αθήναι, 1951, σ. 85, Yποσημειωσις 41.
44
Κ Μουρατιδου Διαφοροποιησης Εκκοσμικευσις εν τω δικαιω Ρωμαιοκ, Εκκλ., Αθήναι, 1961, σελ. 76.
45
Μεγα Φαραντου Το Παπικον Πρωτειον Δογματικη θεωρησης εξ εποψεως Ορθοδοξου., Αθήναι, 1969, σ. 46.
46
См. Χρυς Παπαδοπουλου То Πρωθειον του Επισκοπου Ρωμης Iστορικη και κριτικη μελετη., Αθήναι, 1930, σ. 291.
47
«Les Actes du Concile Vatican II», Deuxieme edition Les editions du Cerf, Paris, 1966, стр. 40 — 41.
48
Матф. 16, 19, Иоан. 20, 22–23.
49
PG 160, 200А.
50
См. Δον. I. Διλέρνα, стр.6.
51
Колос. 1, 18.
52
Еф. 1, 22–23 и 5, 23–24.
53
Матф. 28, 20.
54
К. Μουρατίδου, Διαφοροποίησης, Εκκοσμίκευσις…εν τῳ δικαίῳ Ρωμαιοκ. Εκκλ., Αθήναι, 1961, σελ. 78.
55
Арх. Юстин Попович, O Sustini Pravoslavne axiologije I Kriteriologije, Beograd, 1935, стр. 21.
56
PG 140, 616D — 617B.
57
См. Χρυσ. Παπαδοπούλου, Το Πρωτείον του Επισκόπου Ρώμης Ιστορική και κριτική μελέτη, Αθήναι, 1930, σ. 292 — 293.
58
«Les Actes du Concile Vatican II», стр. 41.
59
Там же, стр. 50–51.
60
Там же, стр. 50.
61
К. Μουρατίδου, Σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας, Τόμος А, Αθήναι, 1965, стр. 170.
62
Ιουστίνου Πόποβιτς Αρχιμ., Ἁνθρωπος και Θεάντρωπος, Αθήναι, 1969, стр. 152 и далее.
63
Там же, стр. 159.
64
Ιω Καρμίρη, Δογματικής E, Ορθόδοξος Εκκλησιολογία, Αθήναι, 1973, стр. 660 — 661.
65
Ιγνατίου, Μαγνησιεύσιν, Ἱ, I ВЕП. 2, 269.
66
Деян. 20, 28.
67
Διαταγαί Αποστόλων, В, ΞI, ВЕП 2, 18, Ιγνατίου, Μαγνησιεύσιν, Ἱ, I ВЕП. 2, 269 и далее.
68
К. Μουρατίδου, Διαφοροποίησης, Εκκοσμίκευσις…εν τῳ δικαίῳ Ρωμαιοκ. Εκκλ., Αθήναι, 1961, σελ. 76.
69
Νικολάου Μπελιάεφ, H θεμελιώδης αρχή τού Ρωμαϊκού Καθολικισμού, μετάφρασις K. Λώτσου, Пετρούπολις, 1901, σελ. 47.
70
Ιγνατίου, Τραλλιανους, 3, ВЕП. 33, 272
71
М. Αθανασίου, Προς Δρακόντιον, 4, ВЕП, 33, 172.
72
Κυπριανου, Επιστολή, 66, 9.
73
Κυπριανου, Επιστολή, 66, 8.
74
Ι.N. Καρμίρη, Δογματικής E, Ορθόδοξος Εκκλησιολογία, Αθήναι, 1973, σ. 667.
75
Там же, стр. 675.
76
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, Ἔκδ. В, GRAZ — AUSTRIA, 1968, стр. 825.
77
Γεωργίου Κρέμου, Ιστορία του Σχίσματος των δύο Εκκλησιων, Ελληνικής και Ρωμαικής, Toμ B, 1907, σελ. 46 — 53.
78
Матф. 4, 8.
79
Матф. 4, 10.
80
Κυριάκου Διακογιάννη, Ειναι Ἑλληνας Ορθόδοξος, σφάξτε τον, Αθήναι, 1992, σελ. 143 — 262.
81
Dr. D.C.Yermak, Ο άξονας του θανάτου, Βατικάνο–Μασονία–Σιωνισμός, Εκδ. Στερέωμα, σελ. 5.
82
Αριστοτέλη Δ. Δελήμπαση Η Ορθοδοξία και η Θεμελιώδης Συμφωνία, Αθήναι, 1994.
83
Dr. D.C.Yermak, см. там же, стр. 133.
84
Иоан. 3, 19.
85
Ευγενίου Βουλγάρεως, Θεολογκόν, Βενετία, 1872, σελ. 281, λστ.
86
Yακίνθου, Επισκόπου Γρατιανουπόλεως, Μεγάλη Κατήχησις, Α. Δογματική, Εκδ. Β, Αθήναι, 1958, σελ. 141.
87
Διαταγαί Αποτόλων, Β, ΞII 2, ВЕП 2, 19.
88
Mansi, 37, 431. Αποκρίσεις Ορθ. Πατριαρχων το 1718 μ.X.
89
ЖI. Karmivrh/I Tav Dogmatikan kaiv Sumbolikav Mnhmeìa/I Tovmo II, sel. 851 exh.
90
Там же, стр. 866.
91
Αθανασίου του Παρίου, о Αντίπαπας, ήτοι αγωνες Μάρκου Εφέσου του Eγενικου, 1785, σελ. 42.
92
Yακίνθου, Επισκόπου Γρατιανουπόλεως, Μεγάλη Κατήχησις, Α. Δογματική, Εκδ. Β, Αθήναι, 1958, σελ. 106.
93
Τρεμπέλα, Δογματική της Ορθοδόξου Καθολικης Εκκληίας, Τόμος Г, Αθήναι, 1961, σελ. 284.
94
Х. Ανδρούτσου, Συμβολική, Εκδ. Β, σελ. 269.
95
K. Mourotivdou/I Diaforopivhsh/I
96
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, σελ. 898.
97
Примеч. перев греч. слово «крещение» происходит от глагола «погружать в воду», поэтому приводя эту цитату, автор, вероятно, дает понять, что Христос имел в виду именно погружение в воду, говоря «крестя их».
98
Матф. 28, 19.
99
См. в разных местах Иов 3,23, Матф З, 16, Марк 1, 9–11, Деян 8, 38–39,1, Пет 3, 20–21, 1 Коринф 10, 1–2, 11 Рим 6, 3–5, Колос 2,12.
100
Νικήφ Καλογερας, Η ποιμανική, Αθήναι, 1833, σελ. 136.
101
Διαταγαί Αποστόλων, Γ, ΞΙΙ, ВЕП 2, 67.
102
Νικοδήμου του Ἀγιορείτου, Πηδάλιον, Ἔκδ ΑΣΤΗΡ, Αθήναι, 1833, σελ. 58 και 65, Ὑποσημείωσις.
103
Х. Ανδρούτσου, Συμβολική, Εκδ. Β, σελ. 323 — 324.
104
Иоан. 6, 53.
105
Ευχολόγιον το Μέγα, Ἔκδ ΑΣΤΗΡ, Αθήναι, 1970, σελ. 143.
106
П. N. Τρεμπέλα, Δογματική, Τόμος 3, Αθήναι, 1961, σελ. 135.
107
Διαταγαί Αποστόλων, Z’, ΞΞΙΙ, 2, ВЕП 2, 123, 126.
108
Τερτουλλιανου, Δε Βαπτ. 7, ΠΛ. 1, 1315.
109
Κυρίλλου Ιεροσολύμων, Μυσταγωγικαί Κατήχησεις, Г1 ПГ 33, 1089.
110
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος I, Αθήναι, 1960, σελ. 448.
111
Иоанн Дамаскин, PG 95, 389А.
112
Епифаний Кипрский, PG 41, 432B.
113
Петр Антиохийский, PG 120, 777A.
114
См. выше, PG 95, 389А.
115
Откр. 3, 2.
116
См. выше, PG 95, 389ВС.
117
Иоан. 6, 51.
118
PG 95, 389С-392А.
119
Литургия Иоанна Златоуста.
120
Κυρίλλου Ιεροσολύμων, Μυσταγωγικαί Καθεχήσεις, Г1 ПГ 33, 1089, 1092, 1113, 1116, 1072 и т. д.
121
PG 94, 1145A.
122
Kat. Rom. II, 4, 64.
123
Матф. 26, 27–28.
124
Иоан. 6, 53.
125
Νεκταρίου Κεφαλα, Μελέτη Ιστορική περί των αιτίων του Σχίσματος, Τόμος В, Αθήναι, 1912, σελ. 179.
126
Ανδρέον Θεοδώρου, και αποχή των λαικων εκ του Αγίου Ποτηρίου, Αθήναι, 1967, σελ. 12.
127
Les Actes du Consile Vatican II, Deuxieme Edition, Paris, 1966, стр. 157.
128
Иаков 5, 14 – 15.
129
Π.N. Τρεμπέλα, Δογματική, Г, Αθήναι, 1961, σελ. 358.
130
Θεοδωρήτου, ПГ 83, 360Х.
131
Επιφανίου, Πανάριον, ПГ 41, 633А.
132
См. Αμαλίας Σπουρλάκου Ευττιχίιάδου, Η Παναγία Θεοτόκος Τύπος Χριστιανικης αγιότητος, Αθήναι, 1990, σελ. 133.
133
Х. Ανδρούτσου, Συμβολική, Εκδ. Β, σελ. 201.
134
Ιω. Καρμίρη, Τό νέον Δόγμα της Ρωμαικης Εκκλησίας περί της ενσώμου Μεταστάσεως της Θεοτόκου, Αθήναι, 1951, σελ. 7.
135
Иоанн Дамаскин, PG 96, 752D.
136
Исх. 1,26.
137
Νικολάου Καβάσιλα, Εις τήν Γέννησιν της Θεοτόκου, 5, Κείμενο, Μετάφρασις, Σχόλια Π. Νέλλας, D Εκδ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ, Αθήναι, 1974, σελ. 62.
138
Там же, стр. 64–66.
139
Иоанн Дамаскин, PG 96, 672В.
140
Там же, стр. 672С.
141
Там же, стр. 752А.
142
Γρηγορίου τού Παλαμας, μιλία ΝΒ, 8, Εις τα Είσοόδια…ЕПЕ 11, 248.
143
Там же, ЕПЕ 11, 320.
144
Там же, стр. 304.
145
Νικολάου Καβάσιλα, Εις τήν Γέννησιν της Θεοτόκου, 4, Κείμενο, Μετάφρασις, Σχόλια Π. Νέλλας, Β Εκδ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ, Αθήναι, 1974, σελ. 56.
146
PG 94, 985 AB.
147
Νικολάου Καβάσιλα, там же, стр. 84.
148
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, σελ. 551.
149
Π.N. Τρεμπέλα, Η Μήτηρ του Λυτρωτου, Αθήναι, 1958, σελ. 4 καί Δογματική, Τόμος 2, 1959, σελ. 205.
150
Νικοδήμου του Ἀγιορείτου, Πηδάλιον, Ἔκδ ΑΣΤΗΡ, Αθήναι, 1970, σελ. 523, Ὑποσημείωσις.
151
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, σελ. 938.
152
Ιω. Ν. Καρμίρη, Σύνοψις της Δογματικης Διδασκαλίας της Ορθοδόξου Καθολικης Εκκλησίας, Αθήναι, 1960, σελ. 50.
153
Иоанн Дамаскин, PG 94, 1005В, Γριγορίου του Θεολόγου Λόγοι. Сравни: Λόγος ΛΗ, 13: «недвижимая печать, неизменяемый образ, определение Отца и Логос в одном и том же образе заключаются, и тело служит телу душой разумной, с моей душой смешивается, очищая подобное подобным. И во всем, кроме греха, становится человеком». (ЕПЕ, 5, 58). Сравни с Λόγος ME, 28,«Мы нуждались в Боге воплощенном и умерщвленном, чтобы нам спастись» (ЕПЕ, 5, 214).
154
Рим. 5, 12.
155
Иоанн Дамаскин, PG 96, 725С.
156
Там же.
157
Там же, PG 96, 748B.
158
Μοδέστου, Πατριάρχου Ιεροσολύμων, Εγκόμιον εις τήν Κοίμησιν της Θεοτόκου, Е, ПГ 86 В, 3289Х сравни: 3293А.
159
Там же, 3312 В.
160
Иоанн Дамаскин, PG 96, 716С.
161
Там же, 720А.
162
Там же, 725D.
163
Там же, 728 ВD.
164
Там же, 737С.
165
Там же, 740D — 741А.
166
Лука 24, 12. Иоан. 19, 40. Иоан. 20, 5.
167
Иоанн Дамаскин, PG 96, 745В.
168
Там же, 749 АВ.
169
Там же, PG 96, 757 ВС.
170
Там же, PG 96, 749 В.
171
Ανδρέου Κρήτης, Εις τήν Κοίμησιν της Θετόκου, Λόγος Α, ПГ 97, 1052С — 1053А.
172
Там же, 1057 А.
173
Там же, 1073 А.
174
Там же, 1080 CD.
175
Там же, 1101 С.
176
Γερμανου Κωνπόλεως, Εις τήν Κοίμησιν της Θετόκου, Λόγος Α, PG 98, 348 A.
177
Там же, Λόγος B, 357 ВD.
178
Там же, Λόγος G, 369 ВC.
179
Там же, 369D — 372A.
180
Там же, 372 A-B.
181
Νικοδήμου του Ἀγιορείτου, Εορτοδρόμιον, Βενέετία, σελ. 653, Yποσημείωσις.
182
См. Αμαλίας Σπουρλάκου–Ευτυχιάδου, Η Παναγία Θεοτόκος, σελ. 157.
183
Там же, стр. 159.
184
Там же, стр. 93.
185
Там же, стр. 111.
186
Симеон Фессалоникийский, PG 155, 101 AD.
187
Νικοδήμου του Ἀγιορείτου, Πηδάλιον, см. выше 322.
188
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, σελ. 858.
189
См. там же, стр. 949.
190
Efhrneriv KAQOLIKH, 7.8.1968, Ariq. 1595, sel.2, Arqron Mhtropolivtou Kolwniva Gabrihvl.
191
Διονυσίου Ψαρινου, Συμβολή εις τό ζήτημα της Εκκλησιαστικης ή Βυζαντινης Μουσικης, Αθήναι, 1957, σελ. 11 εξης.
192
См. ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΨΠΟΣ, Ιούνιος 1968, Αριθ. 88, σελ. 4.
193
Иоан. 3, 6.
194
Ν. Καλοκύρη, Η ζωγραφική της Ορθοδοξίας, Εκδ. Πουρναρα, Θεσνίκη. 1972, σελ. 150.
195
Νικοδήμου του Ἀγιορείτου, Πηδάλιον, стр. 310.
196
Λεονίδα Ουσπένσκυ, Η Θεολογία της Εικόνας στήν Ορθόδοξη Εκκλησία, Εκδ. ΑΡΜΟΣ, 1993, σελ. 183.
197
Там же, стр. 184.
198
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος I, σελ. 243.
199
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, σελ. 546.
200
Κ. Καλλινίκου, Ο Χριστιανικός Ναός καί τά τελούμενα εν αυτᾢ, εκδ. Β, Αθήναι, 1958, σελ. 292 — 293.
201
Νικοδήμου του Ἀγιορείτου, Πηδάλιον, стр. 315.
202
Ανδρούτσου, Συμβολική, Еκδ. Β, Αθήναι, 1930, σελ. 400 — 401.
203
Στεφανίδου, Εκκλησιαστική Iστορία, Еκδ. Β, σελ. 97.
204
Νικοδήμου του Ἀγιορείτου, Πηδάλιον, стр. 229.
205
Ανδρούτσου, Συμβολική, Еκδ. Β, Αθήναι, 1930, σελ. 95.
206
См. период, издание Ελληνικά και Διενή προβλήματα, Αθήναι, ετος Α, Τευχος 2ον, Σεπτέμβριο, σελ. 26.
207
См. Νικ. Π. Βασιλιάδη, Ορθοδοξία καί Παπισμός εν διαλόγῳ, Εκδοσις Αδελφότητος Ο ΣΩΤΗΡ, Αθήναι, 1981, σελ. 11.
208
Εφεμερίς ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤYПΟΣ, 15 ιουλίου, 1977.
209
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, σελ. 915.
210
Там же, стр. 909.
211
Там же, стр. 919.
212
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος I, σελ. 327.
213
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, σελ. 909.
214
Там же, стр. 909 или PG 32, 893.
215
Там же, стр. 942.
216
Там же, стр. 858.
217
См. Γεωργίου Φλωρόφσκυ, Αγία Γραφή, Εκκλησία, Παράδοσις, Μετάφρασις, Γ. Τσάμη, Εκδόσεις Π. Πουρναρας, Θεσνίκη, σελ. 64.
218
См. выше. Стр. 64.
219
Γεωργίου Φλωρόφσκυ, Το Σωμα του Ζωντος Χριστου Μία Ορθόδοξος ερμηνεία της Εκκλησίας, Μετάφρασις, Ι. Κ. Παπαδόπουλου, Θεσνίκη, σελ. 64.
220
Деян. 15, 28.
221
Αγίου Κυπριανου Καρθαγένης, Epist. LXX 1, 2.
222
Κυρίλλου Ιεροσολύμων, Κατήχησης, 18, 26, ПГ 33, 1048А.
223
Cyprian, De unitate Ecclesiae, P. Latina, 4, 519.
224
Откр. 17, 5 Рим и папство есть «мать блудницам», «Великий Вавилон», как это истолковывает и Трембелас.
225
Откр. 17, 1–2.
226
См. ΤYΠΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ, Δεκέμβριος, 1996, Αριφ. 70, σελ.4.
227
Μεθοδίου Φούγια, Μητροπολίτου Πισιδίας, Ορθοδοξία–Ρωμαιοκαθολισμός… Εκδ. ΝΕΑ ΣYΝΟΡΑ, Αθήναι, 1996, σελ. 164.
228
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, σελ. 944.
229
Матф. 15,3.
230
Матф. 15, 9.
231
Κλημέντος Αλεξανδρέως, Στρωματεις, Z, 17, ВЕП, 8, 298.
232
Ειρηναίου, Κατα Αιρέσεων, А, Х, 2, ВЕП, 5, 115 — 116.
233
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος I, σελ. 276.
234
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, σελ. 899.
235
См. выше, стр. 896.
236
Paul Evdokimov, L Orthodoxie, Paris, 1965, стр. 132.
237
Деян. 20, 28.
238
Беляеф..
239
Κ. Μουρατίδου, Διαφοροποίησης, Εκκοσμίκευσις…εν τῳ δικαίῳ Ρωμαιοκ., Εκκλ., Αθήναι, 1961, σελ. 80.
240
Διαταγαί Αποστόλων, В, XI. 2, 18. Ιγνατίου, Μαγνισευσιν, I. ВЕП. 2, 269 κλπ.
241
Ν. Μπελιαεφ, там же стр. 44.
242
Κ. Μουρατίδου, Διαφοροποίησης, Εκκοσμίκευσις…εν τῳ δικαίῳ Ρωμαιοκ., Εκκλ., Αθήναι, 1961, σελ. 76.
243
Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, Αι Πλάναι του παπισμου, Εκδ., Αθήναι, 1964, σελ. 31–32.
244
Ιω. Ν. Καρμίρη, Δογματικης Е, Ορθόδοξος Εκκλησιολογία, Αθήναι, 1973, σελ. 660.
245
Матф. 28, 20.
246
Αγίου Κυπριανου, Επιστολης 66 (69) 8.
247
Ιωάννου Δ. Ζηζιούλα, Η Ενότης εν της Θείᾳ Ευχαριστίᾳ καί τῴ Επισκόπῳ κατά τοίς Τεις πρώτους αιωνας, Εν Αθήναις, 1965, σελ. 138.
248
Там же.
249
Там же, стр. 143.
250
Там же, стр. 199.
251
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, σελ. 752 — 753.
252
Ιγνατίου, Μαγνισευσιν, Ι, 1, ВЕП. 2, 269.
253
См. Νικολάου Μπελιάεφ, там же, стр. 50.
254
Матф. 4, 8.
255
Иоан. 18, 36.
256
Κ. Μουρατίδου, Διαφοροποίησης, Εκκοσμίκευσις…εν τῳ δικαίῳ Ρωμαιοκ., Εκκλ., Αθήναι, 1961, σελ. 104.
257
Матф. 22, 21.
258
Марк. 8, 34, Матф. 16, 24, Лук. 9, 23.
259
Рим. 13, 1.
260
Νικοδήμου Ἀγιορείτου, Πηδάλιον, L-ϙ. 109 Ὑποσημ. I.
261
Откр. 13, 11.
262
Матф. 4, 9, Лук. 4, 5–7.
263
Матф. 4, 8.
264
Откр. 13, 12.
265
Dr.D.C.Yermak, Ο Ἀξονς του Θανάτου, Βατικανό, Μασονία, Σιθνισμός, Μετάφρασις, Ν. ΠΕΛΛΑΣ, Εκδ. ΣΤΕΡΕΩΜΑ, σελ. 133.
266
По Ν. Μπελιαεφ, см. там же стр. 29.
267
По Κ. Δρατσέλλα, Βιβλιοθήκη Λατίνων Πατέρων, Τόμος I, σελ. 34 (De Ecclesiae Unitate, гл. 6).
268
Максим Исповедник, PG 90, 165А.
269
Αρχιμ. Αθανασίου, Γιέβτιτς, Δόγμα καί ἥθος εις τήν Ορθόδοξον Παράδοσιν, εν ΘΕΟΛΟΓΙΑ, Τόμος 39, Τευχος 1–2, Ιανουαρίος–Ιούνιος, 1968, σελ. 183.
270
Максим Исповедник, PG 91, 465D.
271
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, σελ. 787.
272
Π. Τρεμπέλα, Δογματική, Τόμος 3ος, Εκδ. ΣΩΤΗΡ, Αθήναι, 1961, σελ. 43. Yποσημ. 35.
273
Иоанн Златоуст, PG 62, 139.
274
Κυπριανου, Δε υνιτατε Εχχλεσιαε, 6. Επιστ. 73, 21. Π. Λ. 3, 1122. 4, 502.
275
Ιω. Ν. Καρμίρη, Δογματικης Е, Ορθόδοξος Εκκλησιολογία, Αθήναι, 1973, σελ. 193.
276
Там же, стр. 194.
277
Григорий Нисский, PG 44, 620, 636, 649.
278
Василий Великий, Правило 1-ое. См. в книге Νικοδήμου Ἀγιορείτου, Πηδάλιον, стр. 587.
279
Νικοδήμου Ἀγιορείτου, Πηδάλιον, стр. 51.
280
Там же, стр. 55.
281
Там же, стр. 89.
282
Там же, стр. 163.
283
Там же, стр. 304.
284
Там же, стр. 368 — 369.
285
См. συνοπτική αναφορά εν Πηδάλιον, см. выше, стр. 51 — 58.
286
Διαταγαί Αποστόλων, ΣΤ, XV, 1–3 ВЕП, 2, 104.
287
Ιγνατίου, Φιλαδελφευσιν, I, 1. ВЕП 2.277.
288
Δον Ι. Διλέρια, Τί είναι καί τί δεν είναι ο πάπας, Αθήναι, 1952, σελ. 15.
289
Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, Αι πλάναι του παπισμου, εκ των καταλοίπων, Εκδ. Г, Αθήναι, 1964, σελ. 31 καί 32.
290
Ιω. Καρμίρη, Ορθοδοξία και Ρωμαιοκαθολικισμός, Г, Αθήναι, 1966, σελ. 129 εξης.
291
Π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ, Το Σώμα του Ζώντος Χριστου, Μία Ορθόδοξος Ερμηνεία της Εκκλησίας Μετάφρασις Ι. Κ. Παπαδοπούλου, Πατριαρχικόν Ἰδρυμα Μελετων, Θεσνίκη, 1972, σελ. 132.
292
См. там же.
293
Αγίου Αυγουστίνου, Δε Βαπτ., 1, 15, 13. См. Π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ, там же, стр. 143 — 144.
294
Φλωρόφσκυ, Το Σώμα του Ζώντος Χριστου, см. выше, стр. 143 — 144.
295
См. выше. Стр. 141.
296
Μ. Αθανασίου, Περί των εν Αριμινίῳ καί Σελευκείᾳ Συνόδων, 2, ВЕП. 31, 311.
297
Ιγνατίου. Προς Τραλλησίους, Х. ВЕП. 2, 302.
298
Επιφανίου Κύπρου, ПГ 42, 386Х.
299
М. Αθανασίου, Κατά Αρειανων, ВЕП. 30, 123.
300
М. Αθανασίου, Αμφιβαλλόμενα, ВЕП. 36, 30.
301
М. Αθανασίου, Κατά Αρειανων, ВЕП. 31, 222.
302
Х. Ανδρούτσσου, Αι Βάσεις της Ενώσεως των Εκκλησιων, Αθήναι, 1905, σελ. 32.
303
См. выше, стр. 16.
304
Yves Congar, Η Θεολογία της Προσευχης υπέρ της Χριστιανκης Ενότητος, Μετάφρασις Αθανασίου Αρμάου, Αθήναι, 1968, σελ. 13.
305
Ιω. Ν. Καρμίρη, Η διαίρεσις της Εκκλησίας καί αί ενωτικαί προδπάθειαι, Αθήναι, 1905, σελ. 4.
306
Ειρηναίου, Ελεγχος Ψευδώνυμου γνώσεως, А, III, 1 ВЕП, 5, 108 — 109.
307
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, σελ. 978.
308
Νικοδήμου Ἀγιορείτου, Πηδάλιον, стр. 51. Yποσημ. 1.
309
Μ. Βασιλίου, Κανών Α. LFϦϙU Νικοδήμου Ἀγιορείτου, Πηδάλιον, стр. 51.
310
Τρεμπέλα, Δογματική, Τόμος 3ος, σελ. 44.
311
См. выше, стр. 47.
312
Νικοδήμου Ἀγιορείτου, Πηδάλιον, стр. 55.
313
Ευγενίου Βουλγάρεως, Επιστολή στηλευτική κατά Λατίνων, Ἁγιον Ὁρος, 1984, σελ, 16.
314
Διαταγαί Αποστόλων, ΣΤ, Ξ΄, ВЕП, 2, 104.
315
M. Aquanasivou, Katav Areianw`n, B 43 EPE. 2, 234.PG 26, 237.
316
Π. Τρεμπέλα, Δογματική, Τόμος 3ος, Αθήναι, 1961, σελ. 47–48. Yποσημ. 42 сравни: Χρυσοστόμου Σ. Κωνσταντινίδη, Η αναγνώρηση τών Μυστηριων των ετεροδόξων. Εκδόσεις ΕΠΕΚΤΑΣΗ, Κατερίνη. 1995, σελ. 199.
317
Φλωρόφσκυ, Το Σώμα του Ζώντος Χριστου, см. выше, стр. 141 — 142.
318
См. выше, стр. 142.
319
Χρυσοστόμου Σ. Κωνσταντινίδη, Η αναγνώρηση τών Μυστηριων των ετεροδόξων. Εκδόσεις ΕΠΕΚΤΑΣΗ, Κατερίνη. 1995, σελ. 200.
320
Π. Τρεμπέλα, Δογματική, Τόμος 2ος, Εκδ. ΖΩΗ, Αθήναι, 1961, σελ. 226.
321
Φλωρόφσκυ, Το Σώμα του Ζώντος Χριστου, см. выше, стр. 146.
322
Νεκταρίου Κεφαλα, Μητρ. Πενταπόλεως, Μελέτη ιστορική περί των αιτίων του Σχίσματος, Τόμος Β, Αθήναι, 1912, σελ. 176.
323
Αρχιμ. Ανδρονίκου Δημητρακοπούλου, Ιστορία του Σχίσματος της Λατινικης Εκκλησίας από της Ορθοδόξου Ανατολης, Λειψία, 1867, σελ. 151.
324
Γιλλ, Η Σύνοδος της Φλωρεντίας, Μετάφρασις Καλός Τύπος, Αθήναι, 1962, σελ. ια.
325
L. Bouyer, Dictionnaire Theologique, Tournal (Belgium), 1963, стр. 275 и далее.
326
Στεφανίδη, Εκκλ. Ιστορία, σελ. 291.
327
Μουρατίδου, Διαφοροποίησις, εκκοσμίκευσις, см. выше, стр. 91.
328
Ηλία Μηνιάτη, Πέτρα σκανδάλου, Αθήναι, 1863, σελ. 90 — 91.
329
Μουρατίδου, Διαφοροποίησις, εκκοσμίκευσις, см. выше, стр. 97.
330
Παυλ Φρ. Βαλλεστερ Χούαλιερ, Η μεταστοφή μου εις την Ορθοδοχίαν, Αθήναι, 1954, σελ. 19 — 20.
331
Γεωργίου Πάπ, Γιατί ἐγινα Ορθόδοξος… Μετάφρασις, Δημήτρα Κούκουρα, Εκδόσεις ΕΠΙΤΑΛΟΦΟΣ, Αθήναι, 1990, σελ. 69.
332
Paul Fr. Ballester Convalier, Η μεταστοφή μου εις την Ορθοδοχίαν, Αθήναι, 1954, σελ. 47 — 48.
333
Γεωργίου Πάπ, см. выше. Стр. 84.
334
Paul Fr. Ballester Convalier, см. выше. Стр. 2, 6–8.
335
См. выше. Стр. 41 — 42.
336
Π.Γ. Πάπ, см. выше. Стр. 101 — 102.
337
Paul Fr. Ballester Convalier, см. выше. Стр. 25–26.
338
См. выше. Стр. 27.
339
См. выше. Стр. 27 — 28.
340
См. выше. Стр. 48.
341
См. выше. Стр. 91.
342
Π.Γ. Πάπ, см. выше. Стр. 105.
343
См. выше. Стр. 102.
344
P. Convalier, см. выше. Стр. 87–88.
345
См. выше, стр. 107–108.
346
См. Κων. Μουρατίδου, Τό Δίκαιον της Χάριτος καί αι σπουδαιότεραι διαφοροποίησεις εν της Εκκληιαστικης Διοργανώσει, 1967, σελ. 306.
347
См. Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, Τό Πρωτείον του επισκόπου Ρώμης, см. выше, стр. 234.
348
Иоан. 12, 48.
349
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, σελ. 858.
350
См. выше, стр. 927.
351
Paul Fr. Ballester Convalier, Η μεταστοφή μου εις την Ορθοδοχίαν, Αθήναι, 1954, σελ. 2.
352
См. выше, стр. 8.
353
См. выше, стр. 41 — 42.
354
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, σελ. 942.
355
См. выше, стр. 948.
356
См. выше, стр. 896.
357
См. выше, стр. 900.
358
1Тим. 6, 20 – 21.
359
1Тим. 1, 19.
360
Матф. 12, 31 – 32.
361
Гал. 1, 8.
362
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, σελ. 922 — 923.
363
См. выше, стр. 906.
364
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, σελ. 131.
365
См. выше, стр. 222.
366
См. выше, стр. 224.
367
Mansi, 5, 308E, 309A.
368
Μ. Βασιλίου, Επιστολή 39, ПГ 32, 529А.
369
Κυρίλλου Αλεξ, Επιστολή 39, ПГ 77, 180D — 181А.
370
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος I, σελ. 223 — 224.
371
Там же, стр. 227 — 229.
372
Там же, стр. 229.
373
Там же, стр. 241.
374
Там же, стр. 242.
375
Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, Τό Πρωτείον του Επισκόπου Ρώμης, Αθήναι, 1930, σελ. 171.
376
См. ЖI. KarmivrhЛ Tav Dogmatikav kaiv Sombolikav Mnhmai’aЛ Tovmos I, sel. 262.
377
См. выше, стр. 268.
378
См. выше.
379
См. выше, стр. 269.
380
См. выше, стр. 268.
381
См. выше.
382
См. выше, см. стр. 268 — 269.
383
Αρχιμ. Βασιλ. Στεφανίδου, Εκκλσιαστικη Ιστορία, Εκδοσις Β, ΑΣΤΗΡ, Αθήναι, 1959, σελ. 353 — 354.
384
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος I, σελ. 326.
385
См. выше, стр. 132, Πηδάλιον, см. выше, стр. 157.
386
Ν. Ἀγιορείτου Πηδάλιον, см. выше, стр. 206.
387
Αρχιμ. Βασιλ. Στεφανίδου, Εκκλσιαστικη Ιστορία, Εκδοσις Β, ΑΣΤΗΡ, Αθήναι, 1959, σελ. 454 — 455.
388
PG 120, 741 и далее. Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος I, σελ. 345 — 347.
389
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος I, σελ. 343.
390
См. выше, стр. 347 — 348.
391
См. Νεκταρίου Κεφαλα, Μελέτη Iστορική περί των αιτίων του Σχίσματος, τόμος Β, Αθήναι, 1912, σελ. 108.
392
Михаил Кируларий, PG 120, 789/796. Так же Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος I, σελ. 341.
393
Григорий Палама, PG 151, 768.
394
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, σελ. 802.
395
См. выше, стр. 823.
396
См. выше, стр. 858.
397
См. выше, стр. 825.
398
См. выше, стр. 832 — 836.
399
См. выше, стр. 836.
400
См. выше, стр. 863..
401
См. выше, стр. 863 — 867.
402
См. выше, стр. 868 — 869.
403
См. Πρωτ. Γεωργίου Μεταλληνου, ΟΜΟΛΟΓΩ ΕΝ ΒΑΠΤΙΣΜΑ, Εκδ. ΤΗΝΟΣ, Αθήναι, 1996, σελ. 126 — 127. К сожалению, это Определение веры отсутствует, может быть, не нарочно, в книге Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II — отсутствуют страницы 989 — 991.
404
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, σελ. 896.
405
См. выше, стр. 899.
406
См. выше, стр. 900.
407
См. выше, стр. 897.
408
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, σελ. 905.
409
См. выше, стр. 906.
410
См. выше, стр. 908.
411
См. выше, стр. 908.
412
См. выше, стр. 908 — 909.
413
См. выше, стр. 910, § 8 — 9.
414
См. выше, стр. 915.
415
См. выше, стр. 915.
416
См. выше, стр. 919.
417
См. выше, стр. 923.
418
См. выше, стр. 933.
419
См. выше, стр. 935. См. также и стр. 938, 942: «существенные и самоуправские нововведения папской Церкви».
420
См. выше, стр. 936 — 941.
421
См. выше, стр. 944.
422
См. выше, стр. 942.
423
См. выше, стр. 948.
424
См. выше, стр. 949.
425
См. выше, стр. 949.
426
См. выше, стр. 949.
427
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος II, σελ. 895.
428
См. выше, стр. 896.
429
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος I, σελ. 324, 325, 326.
430
PG 102, 288A.
431
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος I, σελ. 326.
432
См. выше, том 2 стр. 948, 949.
433
См. выше, том 1 стр. 425.
434
Νικοδήμου Ἀγιορείτου, Πηδάλιον, см. выше. Стр. 55 — 56.
435
Ευγενίου Βουλγάρεως, Θεολογκόν, Βενετία, 1872, σελις λστ.
436
Πλάτωνος, Μητροπολίτου Μόσχας, Ορθόδξος Διδασκαλία, Μεταφρασθείσα το πρωτον υπό ᾼ Κοραη, Εκδ. υπό Α. Κορομήλα, 1851, σελ. 69.
437
Μελετίου Πηγας, Κατά του Πάπα Ρώμης Λόγος, Εν Δοσιθεου Ιερσολύμων, ΤΟΜΟ ΣΧΑΡΑΣ, Εισαγωγή — Σχόλια К. Σιαμάκη, Εκδ. Β. Ρηγοπούλου, 1985, σελ. 485 καιβ. 497.
438
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος I, σελ. 322.
439
См. выше, стр. 326.
440
PG 102, 281 AB.
441
PG 102, 296A.
442
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος I, σελ. 342.
443
См. выше, стр. 343.
444
См. выше, стр. 427.
445
См. выше, стр. 429.
446
См. выше, том. 2, стр. 894, 895 и 900.
447
См. выше, стр. 924.
448
Γεωργίου Κρέμου, Ιστορία του Σχίσματος των δύο Ελληνικής και Ρωμαικής, Toμ B, Αθήναι, σελ. 322 εξης.
449
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος I, σελ. 242.
450
См. выше, стр. 327, Εγκύκλιος Επιστολή του Φωτίου, § 34.
451
См. выше, том 2, стр. 911.
452
См. выше, том 1, стр. 426, Μάρκου Εφέσου, Εγκύκλιος, § 5.
453
См. выше, том. 2, стр. 922.
454
См. выше, стр. 934.
455
См. выше, стр. 894.
456
См. выше.
457
См. выше, стр. 869 и 901 соответственно.
458
См. выше, стр. 901.
459
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος I, σελ. 327.
460
См. выше, стр. 427.
461
Αυγουστίνου Καντιώτоυ, Μητροπ. Φλωρίνης, Κοσμάς ο Αιτώλος, Αθήναι, 1992, σελ. 286.
462
Ί Кαρμίρη, Тά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεια, Τόμος I, σελ. 326.
463
См. выше, том 2, стр. 895.
464
Νικοδήμου Ἀγιορείτου, Πηδάλιον, см. выше, стр. 55 — 56.
465
См. выше, том 2, стр. 920.
Единственным источником знаний о личности апостола Павла являются Послания, адресованные различным христианским общинам, им основанным. Хотя атрибуция большинства их в настоящее время не связывается с именем апостола, тем не менее, о шести из них можно говорить в качестве достоверных. Основной мотивацией предлагаемой книги послужила попытка понять личные психологические обстоятельства, определявшие двигавшие Павлом устремления. Единственными материалами, на основе которых можно бы было попытаться это сделать, являются достоверные Послания.
Книга посвящена исследованию вопроса о корнях «сергианства» в русской церковной традиции. Автор рассматривает его на фоне биографии Патриарха Московского и всея Руси Сергия (Страгородского; 1943–1944) — одного из самых ярких и противоречивых иерархов XX столетия. При этом предлагаемая вниманию читателей книга — не биография Патриарха Сергия. С. Л. Фирсов обращается к основным вехам жизни Патриарха лишь для объяснения феномена «сергианства», понимаемого им как «новое издание» старой болезни — своего рода извращенный атеизмом «византийский грех», стремление Православной Церкви найти себе место в политической структуре государства и, одновременно, стремление государства оказывать влияние на ход внутрицерковных дел. Книга адресована всем, кто интересуется историей Русской Православной Церкви, вопросами взаимоотношений Церкви и государства.
Монография протоиерея Георгия Митрофанова, известного историка, доктора богословия, кандидата философских наук, заведующего кафедрой церковной истории Санкт-Петербургской духовной академии, написана на основе кандидатской диссертации автора «Творчество Е. Н. Трубецкого как опыт философского обоснования религиозного мировоззрения» (2008) и посвящена творчеству в области религиозной философии выдающегося отечественного мыслителя князя Евгения Николаевича Трубецкого (1863-1920). В монографии показано, что Е.
Книга отражает некоторые результаты исследовательской работы в рамках международного проекта «Христианство и иудаизм в православных и „латинских» культурах Европы. Средние века – Новое время», осуществляемого Центром «Украина и Россия» Института славяноведения РАН и Центром украинистики и белорусистики МГУ им. М.В. Ломоносова. Цель проекта – последовательно сравнительный анализ отношения христиан (церкви, государства, образованных слоев и широких масс населения) к евреям в странах византийско-православного и западного («латинского») цивилизационного круга.
Если вы налаживаете деловые и культурные связи со странами Востока, вам не обойтись без знания истоков культуры мусульман, их ценностных ориентиров, менталитета и правил поведения в самых разных ситуациях. Об этом и многом другом, основываясь на многолетнем дипломатическом опыте, в своей книге вам расскажет Чрезвычайный и Полномочный Посланник, почетный работник Министерства иностранных дел РФ, кандидат исторических наук, доцент кафедры дипломатии МГИМО МИД России Евгений Максимович Богучарский.
Постсекулярность — это не только новая социальная реальность, характеризующаяся возвращением религии в самых причудливых и порой невероятных формах, это еще и кризис общепринятых моделей репрезентации религиозных / секулярных явлений. Постсекулярный поворот — это поворот к осмыслению этих новых форм, это движение в сторону нового языка, новой оптики, способной ухватить возникающую на наших глазах картину, являющуюся как постсекулярной, так и пострелигиозной, если смотреть на нее с точки зрения привычных представлений о религии и секулярном.