Бурятские народные сказки. Бытовые - [124]

Долоон Хожогор ехээр гайхажа — Намайе, намайе урда-

хуулыш, — гэбэд.

Тиихэдэнь Можогор хэлэбэ:

— Таанад вөһэдөө хайрсагаа хэгты, би урадхуулхыень

мэдэхэб.

Долоон Хожогор үглөөгүүр нэгэ нэгэ хайрсаг асарба. Можогор бултыень хадаад урадхуулба.

Тэрэзнпээ хойшо Можогор дайсанаа даража, жаргажа

һууба.

41. АРГАШХАН ХҮШЭХЭН ХОЕР

Урай, урай Аргашхан Хушэхэи хоёр, ябажа ябана. Аргашханиинь сэсэн аад ла

хушэбэй. Хушэхэниинь хуштэйд лэ тэнэг. Аргашханиинь аргал аргалапаар арбан тэргэ хэнэ. Хушэхэниин хушэл-хушэлиээр гансахан тэргэ хэнэ.

Хушэхэниин Аргашхандаа ерээд, арбан тэргээнь хараад, хардаа унаад, арбан тэргээн бала дэбпэшхэнэ. Тиихэлээрэн Аргашханиинь арбан тэргээ галдаад, арбан мэшээк хөө тээгээд, үхэрөө хүллөөд, хоёр үбдэгтөө шүбгэеэ хадхаад, хаани шагаабар доогуур ябана. Хаани долоон басагад гүйгөөд га-сирна. I

— Аргашхан, Аргашхан, юугаа наймалаабш? — гэнэ. Аргашхан хэлэнэ:, I I Ш

— Айл нохойл, үхэриимни бу үргээгты! Үргээбэл, арбан мэшээк) алта торгойм адхашхат, — гэнэ. "а,"эаи-

— Арбан мэшээк алта-торгойш адхаа хадаа рбан мэшээк алта-торгоо хэжэ угэхэбди, — гэжэ ябаад гуйлдэАрмшаим урдаһаа" гүйлдэнэ. Тиихэлээрэн АргашханBttM гэёо абаад, ухэрээ ууса рууяь х "Ш£ К^ЩШЩ сиржо гүйнэ. Аргашхан тэрэ памаанда Щ лта. адхатьхана газарта. "Айл нохойл харыт! АрбанШ "П торгойм хөө уйгааг болгошхоболта".-гэнэ gg* Щ долоон басаган Аргашханда арбан мэшээк | |

""Арбан мэшээк алта-торго(ВШИ ЛИ ерээд, байхадан, Хушэхэи ерээд: "Хайшан цд шээк алта-торго асараабши?" В^на ^ Щ абаад> хаани — Арбан тэргээ галдаад, ароан щ хэн абахаб,

шагаабар доогуур ябааһам. Ароан щ ябаапам. Тиихэдэм арбан мэшээк алта-торго хэн у шш

fe"

хаани басагад гуйжэ гасирээд, "бидэ абахабди, бидэ абахаб-ди" гээд, хеенм абаад, арбан мэшээк алта-торго хэжэ үгөө һэн,

Хушэхэн тэрээниинь дуулаад, гэртээ ошоод, гансахан тэргээ бала дэбһээд, галдаад, нэгэ мэшээк соогоо хээд, ээм дээрээ ургеед, хаани шагаабар доогуур ябана: "Нэгэ мэшээк хөө хэн абахаб, нэгэ мэшээк алта-торго хэн үхэ ааб?" — гэнэ.

Хаанн долоон басагад гуйжэ гасирээд: "Мэшээк хөөнш хэн' абахым, мэшээк алта-торго хэн үхым", — гээд, сосижо, сосижо табина.

Хушэхэн ехэ уурлажа ерэнэ Аргашхандаа. Гүйжэ ороод, Аргашханаа һамгайе алашхана. Аргашхан айжа хорголһоноо гасирээд, үхэрөө хуллөөд үхэһэн эзыеэ тээгээд, хоёр үбдэгтөө шүбгэ хадхаад, хаани хажуугаар ябана. Хаани долоон басагад гүйлдөөд гасирна.

— Аргашхан, Аргашхан, юугаар баршаалаабши? — гэлдэнэ.

— Айл, нохойл! Үхэриим үргээжэ, абхайим алабат!

— Үхэрииш үргээжэ алаахадамнай, долоон басаганһаа һайхынь шэлэжэ абаарайш, — гэнэд.

Тиихэлээрэн Аргашхан хоёр шүбгэёо абаад, үхэрөө ууса руун хадхана. Үхэр орсироод, шошоод гүйшэнэ. Үхэрөө гүй-хэлээр, Аргашхан үхэһэн эзыеэ түльхээд унгаагаатьхаба. "Хари хэлээһэмнээб. даа, танда, — гэнэ, — ^ абхайемни алахат гэжэ, аб-хайемни алашхаба шиидтаа".

Долоон басагад хүүртээ торжо, долоон басагад сооһоон һаихаинь шэлжэ Аргашханда эзы хэжэ үгэбэ. Аргашхан хаани һайхан басагаар һамга хэжэ гэртээ асарба.

Хушэхэн Аргашхандаа ерэбэ. "Хайшан гээд иимэ һайхан эзытэй болообши?" — гэнэ.

— Эзыем алаахамнээш, тэрээнээ тээгээд, хаани хажуугаар: "ухэһэн эзы хэн абахаб, һайхан басагаа хэн үгэхэб?" гээ Һэм, — гэнэ..

Хаани долоон басагад гүйлдэжэ ябаад:

— Үхэһэн эзыеэ үгыщтаа, һайхан басага бидэ үгэхэбди гэлдэнэ. Тиигээд һайхан эзытэй болоод ерээльбидаа, — гэнэ.

Хушэхэн тэрээни дуулаад, гэртээ гүйжэ ороод, өөрьёо эзые сосижо алашхана. "Үхэһэн эзые хэн абахаб, һайхан басагаа хэн ухэ ааб?" — гэнэ.

Хаани ёргоон басагад гүйлдэжэ гасирээд: "Үхэһэн эзыиш хэн абахым, һайхан басагаа хэн үхым!" — гээд, сосижо, сосижо табишхана.

Хушэхэн Аргашхандаа ехэ уурлажа ерээд, Аргашханаа ба-ряад, хээрэ абаадажа ехэ нарһанда хоёр гарһаань баряад, хоёр тээшэнь татаад, үлгэшхөөд озирно.

Аргашхани үлгүүлээд гурба хоноод байхадань, зүүн урай-һаа ехэ хүпеэс (тургуубай) гурбан тэргээр бараа тээжэ ерэбэ. Тэрэ Аргашхани уяатай нарһан дор озироод өөдөө харана. Тиихэдээ Аргашханһаа һурана:

• АЙл нохой, яагаабши, юундэ эндэ үлгэлдээбши?. — Нюргаа гажаһиимаад, хэр эдэгкимааб гэжэ байиальби,—

ГЭНЭ: ^|

— Хэрэбтеэ? — гэнэ тургуубайн.

Хэр яма'рааш мэдэнэбэйб, биш^йха дээрэ болообиб яа-

гааби, ажаглахадамни.

— АЙл нохой, Аргашхан, Аргашхан, бишни ехэ нюурга

эбшэн хүн эльби, намайяа байлгыштаа, — гэнэ.

— Үшөө иижэ байхамнн хадаа, үшөө һайн болохынь,—

гэнэ. Тиихэдэн тургуубай хэлэнэ: щМ

— Намайяа хайрлыштаа, юуш эрээ хадаш, юуш үгэхэльби

даа, — гэнэ. Тиихэдэн:

— Зай, хайрлахиимааб даа, нэгэ үдэр һүни хоёр соо үлэг-каа биб, — гэнэ.

— Зай, зай, — гэжэ тэрэнь шургаба. Аргашханаа гаража тайлаба. Тайлуулжа буугаад, тургуубайяа өврэёо байраһаа дорошог уяба. Тургуубайяа доронь гал табяад, хуһан хүрзэ хээд, хойшон хиидхээд, уляаһан хүрзэ хээд урайкшаи хиидхзэд, гурбан тээбэри бараа дээрэнь һуугаад, нэгэ морёойн боожол-?жо, хоёр морёойн хүтэлжэ, гурбан тээбэри бараатай боложо, Аргашхан ожирно.

Хүшэхэн гудрээд ерэнэ: "Би шамай нарһанда үлгээһэмнэйб, хайшан гээд иимииматай болоод ознрообши?" ^ гэнэ. Тиихэдэн Аргашханиинь хэлэнэ:

— Шинии галдаһан уняар Тэньертэ гараад, Тэньери хүүд

зөөриһөөн зөөжэ гаргажа үгөө,— гэнэ.

— Мүнөө дууһайдаа? — гэнэ Хүшэхэн.