Образование Литовского государства - [192]

34. ПСРЛ, т. XVII, стб. 71.

35. LU, t. VI, № 3072 (1324 г.); О. Balzer-1, str. 445.

36. ПСРЛ, т. XV,стб. 414.

37, 38, 39. ПСРЛ, т. XVII, стб. 71.

40. J. Dlugossii, t. III, p. 155; O. Balzerb str. 455–457.

41. ПСРЛ,т. VII, стр. 204; ПСРЛ, т. X, стр. 206.

42. MPH, t. II, p. 854.

Примечание: Кроме того, есть известие, что князь Андрей Мстиславич козельский, убитый в 1339 г. (ПСРЛ, т. XV, в. 1, стб. 52), имел женой дочь литовского князя «Гаманта» (Р. Зотов-1, стр. 292). О генеалогии см. Т. Сущицький-2, стр. 173–178, J. Wolff-1, str. 2–76, J. Puzyna-2, str. 43, H. Paszkiewicz-8) str. 58, а также работы О. Бальзера, Н. Баумгартена, Г. А. Власьева, М. Таубе и др.

Приложение II Христбургский (Кишпорский) договор 1249 г

Текст

Universis presentes litteras inspecturis, Jacobus^1-, Leodiensis archidia conus, domini pape capellanus ас eiusdem in Polonia, Pruscia et Pomerania^-1[2315] vices gerens, in actore salutis salutem.

Noverit universitas vestra, quod cum inter neophitos Pruscie ex parte una et rel[igiosus]. ^2-viros magistrum et fratres dom[us] Theuton. in Pruscia ex altera^-2[2316] graves discordie orte essent super hoc, quod dicti neophiti dicebant, quod, licet a fel [icis] recfordationis] Innocentio papa tercio, Honorio et Gregorio, Romanis pontificibus, predecessoribussanctissimi patrisnostri Innocentii pape quarti, qui nunc divina dementia providente preest ecclesie sancte dei, ipsis neophitis esset concessum, ut, cum vocati essent in libertatem filiorum dei, ex aqua et spiritu sancto renati, in libertate sua manentes, nulli alii essent quam soli Christo et obedientie ecclesie Romane subjecti, dicti^3- tamen fratres contra concessionem huiusmodi^-3[2317] venientes ipsos neophitos interim duris servitutibus opprimebant, quod vicini pagani, eorum gravamina audientes, tollere supra se suave jugum domini formidabant.

Et cum super hoc fuisset coram predicto sanctissimo patre nostro per procurators partium predictarum diutius altercatum, et per ea, que pro utralibet partium fuere proposita coram ipso, piene scire non potuerit veritatem, ipse huiusmodi dissensionis extinguere fomitem et discordes ipsos optans ad concordie reducere unitatem: nos ad partes illas transmisit, dans nobis litteris apostolicis in mandatis, ut, partibus ad nostram presentiam convocatis, sollicite tractarcmus de facienda concordia inter ipsos. Nos igitur ad partes Pruscie de mandato apostolico pro solo bono obedientie pape hue specialiter accedentes, partibus ad nostram presentiam convocatis, de dicta concordia tractavimus diligenter, et easdem partes, domino faciente, ad concordie unitatem reduximus sub hac forma.

[I] In primis siquidem dicti fratres, ardenti desiderio affectantes, ut negotium fidei christiane libere in partibus illis currat et nomen domini Jhesu Christi in gentibus dilatetur, cum hoc precipue qucrant in illis partibus, sicut dicunt, neophitis supradictis iam ad fidem Christi conversis et baptizatis, nęcnon et paganis omnibus in eisdem ct circumadiacentibus partibus convertendis et baptizandis, in nostra et ven[erabilis] patris H., Culmensis episcopi, ad hoc a nobis specialiter evocati, presentia, presentibus eciam pluribus aliis bonis viris, talem libertatem liberaliter concesserunt:

[1] ut videlicet licitum sit eisdem neophitis emere res quascumque, a quibuscunque voluerint aliisque iustis modis acquirere, prout voluerint et valuerint sibique viderint expedire;

[2] et quod, quicquid emerint vel acquisierint, sibi ipsis acquirant et heredibus suis legitimis; ita videlicet quod, quando aliquis ex eis recesserit ab hac vita, habens filium vel filiam, que numquam fuerit maritata, vel utrumque, isti succedant eidem; et si filium vel filiam non habuerit, et habeat adhuc patrem vel matrem, succedant isti suo filio morienti; siveronec filium vel filiam, пес patrem vel matrem, habuerit, et adhuc filius sui filii sit superstes, succedat avo suo; porro si nullum habuerit superstitem de predictis et habuerit fratrem, succedat ei idem frater; et si ipse frater morte preventus reliquerit filium, idem filius fratris succedat patruo morienti.

Que predicti neophiti gratanter acceptaverunt, cum in paganismo non habuissent, ut dicebant, nisi solos filios successores.

[3] Et concesserunt idem neophiti coram nobis et aliis antedictis libera voluntate, ut, si quis ex eis vel successoribus suis obierit et nullum superstitem reliquerit de omnibus heredibus antedictis, omnia bona ipsorum immobilia ad… magistrum et fratres predictos et domum eorum et alios dominos, sub quibus idem neophiti manserint, libere devolvantur, et eciam mobilia, nisi ipsi neophiti in vita vel in morte de illis aliud duxerint ordiną ndum.

[4] Concesserunt eciam predicti fratres neophitis antedictis, ut libere possint expendere, dare, erogare, vendere et alia, quecumque voluerint, facere tam in vita quam in morte de mobilibus bonis suis;

[5] et insuper quod licitum sit eisdem, pro necessitate sua vel pro sua eciam utilitate, immobilia bona sua vendere paribus suis, vel Theutonicis sive Prutenis vel Pomeranis, dum tamen prius prefatis… magistro et fratribus sufficientem faciant cautionem ad valorem rei vendende, quod, postquam earn vendiderint, ad paganos non fugient vel ad hostes, quos manifeste ipsorum fratrum constiterit esse hostes.